Grońska Maria, Zofia Stryjeńska, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1991, s. 43 + ilustracje, wymiary 22 x 30 cm. 97 ilustracji głównie kolorowych poza tekstem.
Zofia z Lubańskich Stryjeńska należała w latach międzywojennych do najpopularniejszych artystów w Polsce. Uprawiała malarstwo sztalugowe i ścienne, litografię, projektowała dekoracje i kostiumy teatralne, plakaty, tkaniny, ilustracje i okładki książkowe oraz inne, różnorodne formy użytkowe. Jej na wskroś indywidualna i nowoczesna sztuka atakowała widza swą dynamiką, zaskakiwała żywotnością i oryginalnością pomysłów, pewnością rysunku i śmiałością zestawień kolorystycznych, a nade wszystko zaś walorami dekoracyjnymi. Sztuka artystki, choć nowatorska, czerpała z tradycji. Przez powiązania z polskim folklorem i pradziejami Słowiańszczyzny artystka świadomie włączyła się w nurt ówczesnych tendencji mających na celu tworzenie sztuki narodowej w treści i formie. Prace Stryjeńskiej, efektowne i łatwe w odbiorze, pełne afirmacji życia, spotykały się z żywym aplauzem współczesnych, co znajdowało szczególny wyraz w ocenie krytyków sztuki i recenzentów wystaw, a także w przyznawanych artystce nagrodach, najczęściej najwyższego stopnia. Do popularyzacji Stryjeńskiej i jej artystycznej działalności w znacznym stopniu przyczyniały się również ukazujące się teki graficzne i wydawane przez najlepszych edytorów albumy i książki z ilustracjami oraz duże nakłady reprodukcji jej malarstwa. ! Uwagi: Brzegi stron lekko zakurzone, nieznacznie pożółkłe. Obwoluta nieznacznie zarysowana i wytarta na krawędziach.
